Het lijkt soms wel of Erwin Boersma je verstaat, begrijpt en aanvult zonder woorden

Mijn ervaringen met Erwin boersma

Er is mij gevraagd om mijn ervaringen met Erwin te delen. Dit wil ik, gezien de vele gesprekken die wij samen gedeeld hebben, bij deze graag doen. In deze gesprekken heb ik zoveel inzichten gekregen – en achteraf ook gegeven – dat de term “wisselwerking” niet genoeg is om de lading te dekken van wat er samen is gedeeld.

Dit maakt deze inhoud erg lastig. Waar begin je en hoe breng je jouw (unieke) gevoel onder woorden ? En wat heeft een ander hieraan? Mensen, het lijkt mij het slimste, als je dit leest, dat jullie daarom het beter zelf kunnen ervaren. Spreek gewoon op een lekkere plaats af. Afspreken en elkaar gewoon ontmoeten. Simpel, Wat heb je te verliezen? Ik heb alleen maar gewonnen in deze setting, terwijl de start met Erwin destijds niet “slechter” kon.

Het is erg lastig mijn ervaring met Erwin goed te verwoorden, des te meer omdat dat de kern van wat er tussen ons gedeeld is, voorbij woorden gaat. Hierbij daarom niet meer dan een poging. Uiteindelijk zal het voor iedere lezer weer een andere ervaring zijn en worden.

Maar goed: Ik heb Erwin als een druk ondernemend mannetje in onroerend goed leren kennen in zijn transformatie van een leeuw – eentje die tussen de andere leeuwen om biefstukken aan vechten was (dat heet “samenwerken” als je de financiële/status trofeeën buiten beschouwing laat) – naar een soort gelaarsde kat . Waarom zeg ik de gelaarsde kat ? Omdat Erwin net als de gelaarsde kat zwaar intelligent en zeer inventief is, en voor alles, iedereen, overal een oplossing heeft. Waar hij het vandaan haalt? Geen idee. Volgens mij weet hij dat zelf ook niet, anders had ik dit stukje niet hoeven schrijven.

Hij heeft een soort vreemde visie die ik nooit bij iemand anders zo intens heb gekend en vooral ook heb gevoeld. Voor ik Erwin leerde kennen dacht ik mijn hele leven heel rationeel te zijn geweest. Nu weet ik dat ik alles simpel op gevoel heb gedaan.

Het lijkt soms wel of hij je verstaat, begrijpt en aanvult zonder woorden. Je vormt vrij snel een soort eenheid met hem. Maar ik heb ook gemerkt dat dit zich manifesteert als je ergens samen een bepaalde frequentie deelt. Maar als de frequentie verschillen, is het net een rotsblok en blijft hij ook onvermurwbaar, niet te corrumperen en star. Onbeweeglijk.

Deze schijnbare tegenstelling heeft mij altijd erg gefascineerd. Door de jaren heen ben ik gaan zien dat dit komt als mensen een oneigenlijk masker ten toon spreiden. Dus iets totaal anders uit willen dragen dan ze zijn EN VOORAL hierin ook willen blijven volharden. Terwijl ze diep van binnen iets totaal anders beleven. Als een schitterende vlinder, die maar vol blijft houden toch echt een super behendige rups te zijn. Erwin heeft wel eens gezegd dat diegene dan (aan)geleerd is, dat er alleen als rups van hem/haar gehouden wordt. Zo iets.

Vele ervaringen zijn op deze conclusie gebaseerd. Meerdere relaties heb ik doorgestuurd en dit is uiteindelijk mijn persoonlijke conclusie.

Bij Erwin kan je helemaal je zelf zijn, mag je jezelf zijn. Eigenlijk kan het niet anders in zijn bijzijn. Ik denk nu: misschien moet je wel zo veel mogelijk jezelf zijn; is dat de bedoeling van alles. En de reis is om hierachter te komen.

Ik ben dit geleidelijk gaan beseffen. Als een soort “vals plat” voor de wielrenners onder ons. Ik ben (samen met Erwin) op deze ontdekkingstocht gegaan na mijn 60e. Ik heb Erwin altijd oordeelloos en volledig gelijkwaardig ervaren in zijn opstelling naar mij toe. Eigenlijk onbeschrijfelijk. Elke week, minimaal één middag, in een grand cafe op de Middenweg te A’dam, bij mij in de tuin, bij hem op kantoor, een coffeeshop dicht bij het werk, een hotel, zelfs op zijn jacht of gedurende uren in de auto.

Iedere keer was het een soort verbinding waar ik naar uit keek. Ik kende dit daarvoor niet. Ik was niet gewend dat ik zo makkelijk over mijzelf, mijn gevoelens, mijn ervaringen, mijn werk, mijn vrouw, mijn kind, familie, ouders, etc. zo op die manier kon praten. Het lucht enorm op. Dit te kunnen heeft mij als mens echt geholpen. En of ik mijzelf in deze gesprekken als goed, slecht en alles ertussen liet zien, Erwin koos/kiest altijd een tegenovergestelde positie of standpunt. Hij is altijd wel een keer de advocaat van de duivel. Laat het je altijd van een andere kant bekijken. Dit verplaatsen in de ander, geeft je overzicht en inzicht. Maar ook begrip voor jezelf en eventueel voor “de ander”. Zelfs als je pislink over iets bent of je je enorm klote voelt.

Wat ik het leukste vind is dat ik hem heb leren kennen toen ik aannemer was en voor hem verbouwde. Na 3 weken gaf ik aan dat ik op “die” manier geen zin had om verder te werken. Hij kwam 5 minuten – ’s ochtends vroeg of tegen vier uur ’s middags en gaf dan voor een week werk. Aan het eind van een dag gaf ik aan ermee te stoppen.
“Ik ben je knecht niet” zei ik, “en een hond heeft een baas, maar ik ben geen 60 geworden om zo nog te moeten werken”.
’s Avonds stond hij onaangekondigd bij mij voor de deur om erover te praten. Wat daarna gebeurde, was voor mij de eerste keer dat iemand zich zo kwetsbaar opstelde (zakelijk al helemaal). Hierdoor kwam Erwin in mijn hart terecht, om nooit meer weg vertrekken.

Tot slot; Laat al je ervaringen uit het verleden los en probeer eens iets compleet nieuws. Waag het erop. Bel ‘m op en spreek af. Je zult geen spijt krijgen als er een vervolggesprek komt…

Met een vriendelijke lach en groeten,

Jan J. – 67 jaar
Amsterdam