Dialoog tussen twee compagnons over het verkopen van de zaak
Cor, goedemorgen, kunnen we vandaag even gaan zitten samen? Ik heb namelijk iets belangrijks te vertellen.
Oh, dat klinkt serieus. Zo serieus dat we het maar beter gelijk kunnen bespreken? Hoe lang gaat het duren Frans? Mijn eerste afspraak is over 2 uur, dus… Ik zie geen beschuit met muisjes, dus dat zal het niet zijn.
In dit geval is de agenda niet het belangrijkste. En de kinderen zijn net het huis uit, dus die ooievaar zoekt liever een nieuw nest. Nee, even serieus Cor, na 15 jaar met je te hebben samengewerkt om dit bedrijf op te kunnen bouwen, vind ik het nu welletjes, Cor. Ik wil ermee stoppen.
Ermee stoppen? Hoe bedoel je dat in godsnaam? Dat kan helemaal niet Frans. We zijn compagnons. Samen uit, samen thuis, zeg jij toch altijd? Nou, daar voel ik nu opeens weinig daadkracht bij!
Dan stop jij ook Cor. Verkopen we aan een derde partij. Ik wil na het zaaien – na al die tropenjaren die ik jou toch niet uit hoef te leggen – nu eens gaan oogsten. En oogsten en blijven investeren en groeien, heb ik nog nooit als hoofdgerechten op één menukaart zien staan. Jij wel?
Stoppen? Stoppen? Na 15 jaar ? Ik peins er niet over. Geen haar op mijn hoofd die over stoppen denkt, laat staan heeft gedacht. Wat bezielt jou opeens? Ben je verliefd geworden en moet er geld worden vrijgemaakt voor een tweede leg of zo? Jemig man, denk toch eerst eens even na voordat je zulke onzin gaat roepen. We kunnen samen toch wel een oplossing vinden? Als je geld nodig hebt is dat geen enkel probleem. Ik kon het nieuwe huis toch ook uit de zaak financieren. Zeg gewoon wat je wil en wat je nodig hebt, dan lossen we het samen op, klaar. Kom op man?!
Ik zeg juist wat ik nodig heb. Ik ben 8 jaar ouder dan jij Cor. Ik heb behoefte om het anders te gaan doen. Ik loop hier al een anderhalf jaar voor weg. Nu is het op zo’n punt gekomen dat ik het niet meer kan onderdrukken. Ik wil juist met Lydia samen het laatste gedeelte van mijn leven en huwelijk intenser delen. Dat is wat ik echt wil, Cor. Daar heb ik voor geïnvesteerd. Geen stress meer, niets meer te bewijzen, niet die mantra van alsmaar meer moeten, maar ontdekken samen, de wereld in. Met een catamaran de wereld rond, zonder die saaie doodse cijfers, aangiften en boekhouding.
Jemig man, doe toch niet zo serieus, je lijkt wel een boekhouder.
Precies Cor, ik ben de boekhouder. Helaas nu de financieel directeur, die niet gemist kan worden, blijkbaar. Terwijl ik juist mijn werk zo goed heb gedaan, dat ik als eerste gemist zou kunnen worden. Maar ik lijk de enige die dat ziet en waardeert in mijzelf.
Je meent het echt hè? Nou, dan heeft de zaak een groot probleem. En ik ook!
Als we zorgen dat we allebei kunnen blijven lachen, komt het altijd goed. Er staat niemand met een pistool op mijn hoofd dat het morgen moet gebeuren. Maar dat het moet gebeuren, is voor mij zeker.
De eerste die zullen kunnen lachen zijn de stropdassen, Frans. De accountants, de taxateurs en de fiscalisten niet te vergeten.
Ik heb al een heel concept plan uitgewerkt dat alleen nog getoetst moet worden op haalbaarheid & gelijkwaardigheid. Het enige waar wij ons druk over moeten maken is over onze communicatie gangbaar te houden, zonder aannames en zonder te denken voor de ander. Alleen zo kan het goed gaan. Oorlog begint pas als de communicatie is geëindigd. Het doet mij ook pijn, geloof me! Maar ik kan niet op twee zeeën tegelijk zeilen.
………………….
Herkenbaar?
Bij Boersma & Ring kennen en herkennen we deze situaties. Wij zijn ervaringsdeskundig.
Herkent u zich ook in deze situatie en wilt u daar juist goed uit komen? Neemt u dan eens vrijblijvend contact met ons op.
